Dnia 6 czerwca 1799 roku w Moskwie urodził się Aleksander Puszkin, jeden z największych poetów rosyjskiego romantyzmu. Jego pradziadek, Abisyńczyk Abram Hannibal, był czarnoskórym niewolnikiem, który dzięki swojemu męstwu i inteligencji został ulubionym generałem cara Piotra I i otrzymał szlachectwo. Początkowo Puszkina wychowywała niania Arina Rodionowna Jakowlewa, która zaznajomiła go z rosyjską kulturą ludową, później zaś kształcili go francuscy guwernerzy. W 1811 roku rozpoczął naukę w ekskluzywnym liceum w Carskim Siole pod Petersburgiem, gdzie powstały również jego pierwsze utwory. Po ukończeniu szkoły został skierowany do pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Petersburgu, co paradoksalnie przyczyniło się do zradykalizowania jego poglądów względem władzy carskiej. W swojej twórczości coraz częściej poruszał kwestie walki o wolność i krytykował tyranię. List poetycki „Do Czadajewa” sprawił, że władza chciała ukarać go zsyłką na Sybir, jednak dzięki wstawiennictwu przyjaciół
